ภาคเหนือ เป็นภูมิภาคหนึ่งของไทย อยู่ทางตอนเหนือของประเทศ มีเขตแดนทางตอนเหนือติดกับชายแดนพม่าและลาว ทางตะวันออกจรดชายแดนลาวและภาคอีสาน ทางตะวันตกจรดพม่า และทางใต้ติดกับภาคกลาง
การแบ่งเขตการปกครอง
ภูมิประเทศของภาคเหนือเต็มไปขุนเขาน้อยใหญ่สลับซับซ้อน โดยเฉพาะบริเวณตอนเหนือสุด เช่น จังหวัดเชียงราย เชียงใหม่ แม่ฮ่องสอน และน่าน โดยมีจุดสูงสุดของภาค (และของประเทศ) อยู่ที่ดอยอินทนนท์ จังหวัดเชียงใหม่ทางตอนเหนือของภาคนั้นจะมีภาษาไทยที่มีสำเนียงเป็นของตนเองเรียกว่า คำเมือง
จังหวัดในภาคเหนือมีด้วยกัน 17 จังหวัด ดังนี้ (ในวงเล็บเป็นชื่อดั้งเดิมของเมืองนั้นๆ)
กำแพงเพชร(ชากังราว,นครชุม)
เชียงราย (เวียงไชยนารายณ์)
เชียงใหม่ (นพบุรีศรีนครพิงค์เชียงใหม่)
ตาก (ระแหง)
นครสวรรค์ (ปากน้ำโพ, สี่แคว)
น่าน (นันทบุรีศรีนครน่าน)
พะเยา (ภูกามยาว)
พิจิตร (สระหลวง,โอฆะบุรี)
พิษณุโลก (สองแคว)
เพชรบูรณ์
แพร่ (เวียงโกศัย, พลนคร)
แม่ฮ่องสอน (แม่ร่องสอน)
ลำปาง (เขลางค์นคร)
ลำพูน (หริภุญชัย)
สุโขทัย(เชลียง,พระร่วง)
อุตรดิตถ์(พิชัย,สวางคบุรี,ศรีนพวงศ์ และ ทุ่งยั้ง หรือเวียงเจ้าเงาะ)
อุทัยธานี (สะแกกรัง)
นอกจากนั้นยังมีการแบ่งเขตตามราชบัณฑิตยสถาน [1] ซึ่งประกอบไปด้วย 14 จังหวัด ได้แก่
เชียงราย
เชียงใหม่
น่าน
พะเยา
แม่ฮ่องสอน
แพร่
ลำปาง
ลำพูน
อุตรดิตถ์
ตาก
สุโขทัย
พิษณุโลก
เพชรบูรณ์
กำแพงเพชร
พิจิตร